Günümüzde herkes nerede o eski bayramlar sözünü diline dolamıştır. Eski bayramlara duyulan özlemler maalesef her geçen yıl biraz daha artmaktadır. Eski bayramlara duyulan bu özlemin artış göstermesi ise pek hayra yorulacak bir durum değildir. Çünkü her sene nerede o eski bayramlar diyen insanların sayısının artması ve eski bayramlara özlem duyanların her sene özlemlerinin daha da derinleşmesi değerlerimizden her yıl bir şeyler yitirdiğimizin göstergesidir.
İnsanların günümüzde eski bayramlar diye yakınmasının en büyük nedenlerinden biri kapitalist düzenin ortaya çıkarmış olduğu maddeci toplumdur. Kapitalist düzen toplumda öyle bir korku yarattı ki insanlar parasız kaldığı zaman ser sefil olacağını zannediyor ve bu korkusunun önüne de bir türlü geçemiyor. Birileri kapitalist ilkeler ile toplumu korkutarak kendi hükümranlığını sürüyor. Burada ilginç olan şudur ki insanlar birlik olsa, kardeş olsa ve birbirine güler yüzle iyi muamelede bulunsa, eski bayramlardaki gibi sevgiyle, saygıyla, dostlukla, içtenlikle bayramlarını idrak etse birilerinin kapitalist düzen ile toplumda oluşturduğu korkuyu yok edecek ama bu birlik bir türlü gerçekleşmiyor. Çünkü topluma kapitalist ilkeler ile korkuyu salan o birileri bununda tedbirini alıyor. İnsanların birbirleriyle kaynaşıp dost olmasını engellemek için topluma fesat, dedikodu ve gıybet zehrini salıyor. Toplumda dinimizce haram olan bu fesatlığı, dedikoduyu, gıybeti seve seve yaparak içindeki kardeşlik ve sevgi duygularını öldürüyor. İnsanlar nerede o eski bayramlar diyor ama bayram ziyaretlerinde iki üç kişi bir araya geldi mi de hemen birilerinin gıybetini, dedikodusunu yapmaya başlıyor. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu derler ya bizim insanımızınki de böyle bir şeydir. Biz toplum olarak bu kafayla gidersek daha çok eski bayramlar deriz.
